Wzór umowy leasingu z omówieniem – poradnik – Leasing to słowo nam znane, jednak nie każdy dokładnie wie, jakie usługi finansowe kryją się pod tym mianem. Jest to rodzaj umowy cywilno-prawnej, na mocy której jedna strona umowy oferuje drugiej stronie prawa do korzystania z określonych dóbr na czas ustalony dokładnie przez umowę leasingu. W zamian za to leasingobiorca musi regularnie pokrywać ustalone raty. Dziś leasing ma ogromne znaczenie w polskiej gospodarce, umożliwia nabycie pewnych dóbr lub praw do korzystania z nich nawet przy niewielkim wkładzie własnym. Obecnie w Polsce funkcjonują dwie kategorie leasingowe – leasing operacyjny oraz finansowy.

Wzór umowy leasingu z omówieniem – poradnik

Bardzo ważnym atutem dla osób biorących leasing jest możliwość uzyskania pewnych korzyści finansowych – wydatki poniesione przy leasingu operacyjnym można bowiem wliczyć w koszty bieżącej działalności gospodarczej bez dodatkowego wykonywania odpisów amortyzacyjnych. Osoba biorąca leasing otrzymuje wyłączne prawo do korzystania przedmiotu uzyskanego w ten sposób, natomiast same raty są dogodnie rozłożone, nie trzeba więc pokrywać całości sumy od razu. Nie ma też obaw, że leasingobiorca poniesie koszty utrzymania przedmiotu leasingu w należytym stanie technicznym. Okazuje się to idealnym rozwiązaniem nie tylko dla firm i przedsiębiorstw, ale również dla wielu osób prywatnych, szczególnie że można uzyskać leasing z zewnętrznych źródeł finansowania. Jeśli szukasz dobrej firmy oferującej leasing na jasnych zasadach, to chciałabym polecić – http://www.leasinguproszczony.eu/. Tutaj można uzyskać leasing bez nerwów, już poprzez złożenie wniosku on-line.

Warto wymienić podmioty leasingu, tak aby sprawa uzyskiwania przedmiotów w ten sposób stała się dla nas nieco jaśniejsza i abyśmy dysponowali szerszą wiedzą podczas podpisywania umowy.

Pierwszym podmiotem jest leasingodawca, czyli podmiot nabywający dany przedmiot od zbywcy, na warunkach określonych umową. Jest to podmiot udostępniający dobro na zasadzie płatnego użytkowania innej osobie. Zazwyczaj leasingodawcą są firmy wyspecjalizowane w świadczeniu usług finansowych, ale nie muszą być to podmioty świadczące tylko i wyłącznie działalność leasingową. Najczęściej w ich gronie spotyka się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy również spółki akcyjne.
Kolejnym podmiotem jest leasingobiorca, czyli osoba korzystająca z dobra uzyskanego w leasingu, ale tylko na warunkach jakie określa umowa. Zazwyczaj są to przedsiębiorstwa, firmy czy spółki, rzadziej osoby fizyczne, mające zdolność prawną.
Ostatnim podmiotem leasingu jest zbywca, czyli osoba od której leasingodawca nabywa pewne dobra, zwykle na zasadzie całkiem odrębnej umowy. Leasingodawca jest zobowiązany do tego, aby osobie nabywającej leasing udostępnić odpis umowy, jaką zawarł ze zbywcą.

Wydaje się to sprawą nieco skomplikowaną, ale nie jest tak w rzeczywistości. Pewnie wiele osób zastanawia się, co może być przedmiotem leasingu – możliwości są bardzo szerokie i dotyczą zarówno ruchomości jak i nieruchomości, bywa że przedmiotem leasingu mogą zostać również prawa i dobra niematerialne. W takim przypadku umowa leasingowa jest regulowana przez przepisy prawa cywilnego. Artykuł 709(2) k.c mówi jasno o tym, jaką formę powinna mieć umowa o leasing. Zawsze powinna być ona sporządzona na piśmie i jest to forma wystarczająca, bez względu na przedmiot umowy. Umowa ustna nie ma mocy prawnej, to trzeba zapamiętać. Jeśli po wygaśnięciu umowy leasingu nieruchomości prawa własności mają zostać przeniesione, trzeba dodać do umowy dodatkowo akt notarialny. Ten sam artykuł kodeksu cywilnego mówi dokładnie, jakie elementy umowy leasingowej są niezbędne do tego, by była ona poprawnie skonstruowana i w pełni ważna. Koniecznością jest to, by umowa zawierała zobowiązanie leasingodawcy do nabycia pewnego dobra od innej osoby, na warunkach jakie określa umowa. Leasingodawca musi również dodać zapewnienie oddania przedmiotu do dyspozycji osoby biorącej leasing, na określony czas. Trzecia sprawa to zapewnienie osoby biorącej leasing o pokryciu ustalonego wynagrodzenia, wypłacanego w ratach.

Osoba korzystająca z leasingu sama wybiera przedmiot umowy, nie jest on narzucony jej z góry. Na podmiocie finansującym spoczywa jedynie pieniężna odpowiedzialność za finansowanie danej rzeczy, wybranej przez leasingobiorcę. Jeśli leasingodawca spełni swoje obowiązki, od nabywcy leasingu otrzymuje zapłatę w ustalonych ratach. Leasingodawca musi wydać leasingobiorcy komplet dokumentów, w tym dokument gwarancyjny.

Umowy na leasing są różne, mogą zawierać również zapis, że po zakończeniu leasingu prawa własnościowe do przedmiotu zostaną przeniesione na osobę korzystającą, do czego wymagany jest wspomniany już akt notarialny. Taki zapis może zostać dodany do umowy w formie aneksu, już podczas jej trwania. Jeśli mimo obietnicy leasingodawca takiego aneksu nie wydał, leasingobiorca powinien się o to upomnieć w terminie do miesiąca od czasu upływu terminu określonego w umowie. Trzeba wspomnieć, że leasingodawca ma prawo sprawdzać, czy korzystający utrzymuje przedmiot leasingu w należytym stanie.

Osoba finansująca ma prawo do uzyskania wynagrodzenia leasingowego, czyli jednorazowego świadczenia pieniężnego, którego suma pokrywana jest w ratach i zostaje z góry ustalona. Przy poprawnie stworzonej umowie, raty rozłożone na dłuższy czas nie powinny powodować wzrostu wysokości tej należności, ponieważ podczas trwania umowy nie może ona wzrosnąć. Suma ta musi być ustalona w taki sposób, aby finansujący pokrył wszelkie koszty nabycia przedmiotu i dodatkowo osiągnął zarobek. Aby uniknąć późniejszych niejasności, należy na wstępie ustalić wysokość rat leasingowych oraz dokładny termin spłaty należności. Oprócz rat, wymagana jest zapłata jednorazowej sumy związanej z zawarciem samej umowy, nazywanej opłatą inicjalną.

Warto dodać, że leasingodawca może wymagać natychmiastowej spłaty wszystkich zaległych rat w kilku uzasadnionych przypadkach. Taka konieczność może zaistnieć po wygaśnięciu umowy leasingowej poprzez utratę przedmiotu leasingu z winy korzystającego i w wyniku odstąpienia od umowy przez finansującego spowodowanej wadami przedmiotu. Ponadto raty trzeba będzie spłacić w przypadku odstąpienia od umowy finansującego, na skutek okoliczności za które on sam nie może brać odpowiedzialności.

Przedmiot umowy leasingowej nie musi być ubezpieczony, strony nie mają takiej konieczności, chyba że ubezpieczenie jest adekwatne do typu użytkowanej rzeczy – przykładowo, ubezpieczenie OC muszą posiadać pojazdy poruszające się po drogach. W innych przypadkach takie ubezpieczenie można wykupić, ale jest one dobrowolne i najczęściej koszty pokrywa osoba użytkująca przedmiot.

Umowę leasingową ma prawo wypowiedzieć tylko i wyłącznie leasingodawca, jeśli zaistnieją ku temu pewne okoliczności. Wśród nich warto wymienić zaniedbania ze strony leasingobiorcy, takie jak nie utrzymywanie przedmiotu w należytym stanie technicznym, uchylanie się od spłacania co najmniej jednej raty, przekazywanie przedmiotu leasingu do użytkowania osobie trzeciej. Początkową formą wymuszenia poprawnego stanu rzeczy jest złożenie upomnienia na piśmie do osoby korzystającej, jeśli to nie skutkuje, leasingodawca ma prawo rozwiązać umowę, a jej wypowiedzenie ma skutek natychmiastowym.